De opkomst was groot, zo tussen de 60 en 70 kinderen. Al verdeelden we de groep tijdens de lessen in tweeen, het was toch lastig om dit aantal goed te behappen. Te weinig ruimte voor de spelletjes, weinig aandacht bij de lessen en vooral weinig tijd om de kinderen individuele aandacht te geven. Hoewel de kinderen genoten, vonden we het zelf moeilijk om te zien dat de kinderen meer voor de spelletjes kwamen dan om God beter te leren kennen. Volgend jaar willen we de groep halveren, bijvoorbeeld 'sochtends de jongere kinderen en 's avonds de ouderen, om ze zo meer persoonlijke aandacht te geven.
Mooi dit jaar was de samenwerking met een kerk een half uur rijden bij ons vandaan. Het afgelopen half jaar komen we af en toe bij elkaar 'over de vloer'. Zo spreekt hun voorganger soms bij ons tijdens een evangelisatiedienst. Tijdens hun dagkampen met Pasen nodigden zij ons uit, waarna we onze minibus vol kinderen laadden om deel te nemen. Nu haalden we hen op met de bus, de twee kinderwerkers daar (waaronder de vrouw vd voorganger en een aantal kinderen). Fijn om zo twee extra paar handen te hebben, maar ook het contact met hen te versterken.
Toen we aan het eind van het kamp weer naar huis liepen, spraken veel buren ons aan, ze vinden het bijzonder dat we zo in de kinderen van Vanju Mare investeren. We bidden dat dit getuigenis op een dag zijn uitwerking heeft in zowel van de levens van de kinderen als die van hun ouders!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten